P[ Mekong og Udomhxay

So var det tide [ reise att. Hadde lyst p[ ein b[ttur p] Mekong og tok sykkelen med med og hoppa ombord p[ ein av elveb[tane som trafikerar elva. Lange rakele b[tar. 30 meter lange og 3 meter breide. Ombord var det eit lett blanding av div turistar som skulle til Thailand, lokale som skulle heimatt etter [ ha vore p[ handel i byen og nokre syklistar. Etter bonn og eit lita offerg[ve til Isuzu motoren so starta vi opp brumma oppover elva. Oppover mellom slake [sar og sm[ landsbyar langs elvebreidda. Vi svinga inn i fjell og svaere Mekong smalna inn til 30-40 meter, Kapteinen navigert p[ kryss og tvers med ofte berre 3-4 meter klaring til steinar og land. Straumen var til tider so sterk at vi nesten stoppa opp. Vi passete fiskarar som padla rund i straumen med bitte sm[ b[ter som om dette var eit lite basseng i hagen.. Sette ut fiskesnore og garn. S[g litt skummelt ut.
Pak Beng i kveldinga, ein transittplass for alle som skal til Thailand eller kjem fr[ Thailand (2 dagars tur. Stemmninga var i taket, og tydlegvis hadde mange av kelnarane p[ kafen der vi [t kvelds tjuvsmaka p[ varene. Byen var ganske vill vest so det var godt [ sykle vidare mot M Xay neste morgon med 2 par, Sveits og Canada. Canadiarane hadde vore vakne heile natta av rotter p[ rommet, og rottene hadde ete hol p[ ei av sykkelveskene. Flott tur oppover, gjennom landsbyar og rismarker. Ein usedvanleg stille del av rolege Laos. Store landsbyar av berre bambus hytter. Men idyllen varte ikkje so lenge for vi kom til rett etter ein bilulukke. Ein Pick-Up hadde velta med 15-20 mann p[ planet... So det var 4 mann som l[g blodete og faele i grofta og ynka seg. 50 stk s[g p[, og vi kunne ikkje Lao. So det vart litt stress, vi s[g litt p[ dei men det virka som om det berre var skrubbs[r.
Eg ba dei vaske s[ra godt og peike p[ ein dunk som stod der. No water, Lao-Lao sa dei. Yes that is very good sa ein av oss turistane. Ein Lao mann skrudde av korken p[ ein dunk med 96% heimebrent og byrja ] skvette [ p[ s[ra til dei som l[g i grofta, og dei gloymde garantert alle andre plager for ein stund. Vi fekk stoppa ein bil som kom forbi og der var det ein tolk og folk som ringte etter lege. Alle skada var stabla p[ lasteplanet p[ ein ny bil og alle andre som m[tte finne p[ [ bli med og dei forsvant. Vi kunne puste letta ut. Ganske so hjelpelaust n[r vi ikkje snakkar spr[ket.
Og vi sykla alle vidare med hjelmen p[.

Ingen bilder no. Kanskje i moron.