Xichang

Fra Arve paa tur.

Gjekk d]rleg med turen oppover til Tagong. Vi spurte politiet i Lugu om lov, men vart likevel stoppa 10 km inne i Sichuan av politiet og vart koyrde attende til Lugu i politibil. Detta var toffe typar som sto og barberte seg med batteri-barbermaskin medan tolken snakka med oss. Mildt komisk.
Men vi hadde likevel 2 flotte dagar p[ sykkel. Nesten alle husa vi s[g var tommerhus og det var som [ sykle igjennom endelause setergrender. Idyllisk.

Vi la i veg austover i full fart og er no i Xichang. 200 km og 3000 hogdemeter p[ 2 dagar, PUH...
Xichang er Kinas romfartsby. Har kviledag her og reiser vidare so snart vi kan. Etter det vi hoyrer so er det ikkje alle rakettane som kjem opp i hogare luftlag. Det hender dei ramlar ned i ein tilfeldig landsby. Antallet omkommne skal totalt vere over 1000...
Vi prover [ reise til Kagding/Tagong via ein anna veg som skulle vere open. S] vi f[r sj[ kva det blir til.
Vi er ikkje sikre p[ om Sichuan er opne i det heile. De har sikker hoyrt om div ting som skjer i Kina for tida. Det er berre dei tinga som kjem ut... Det ryktast om meir her og Tibet blir stengt til Juni blir det sagt, og Sichuan som egentleg og er Tibet kanskje like lenge.

Lugu Lake.

Fra Arve paa tur.

Etter 3 dager med tildels tung sykling er vi ved Lugu Lake. Mange fjellovergangar og djupe dalar. P[ sm[ vegar med lite trafikk. Folk bur i tommerhus so dette er neste litt som Norge.Dette er er utanfor allfarveg s[ det er ganske so fredeleg [ sykling.Syklar no med 3 Belgiarar som eg motte i Laos, og det er trivelg [ sykle med andre og. Vi er no p[ veg opp til "Tagong Grasslands", og reknar med [ vere der om 10 dagar. Kjem litt an p[ vegkvaliteten. Mange stader legg dei brustein av ein eller anna grunn og det g[r ikkje for p[ sykkel p[ slike vegar.

Lijiang

Fra Arve paa tur.

So er eg komen til Turstm[let med stor T her i Yunnan og kanskje Kina. Dette er ein "eldgammal" by i beste Indiana Jones stil. Nesten litt for sott til [ vere sant. Byen vart kraftig oydelagt i eit jorskjelv i 96 so mesteparten vel ganske so nytt. Byen er p[ Unesco si liste sjolvsagt. Turistar i botter og spann sjolv om det er l[gsesong. Suvenirsjapper, hoteller og resturantar dominerar, tvilar p[ det bur folk her i denne delen av byen. Ein stor kopp vanleg kaffi kostar 58 Yuan eller ca 60 kroner... Lurte p[ [ kjope ein fleece jakker her i g[r, men den var betydleg dyrare enn heime; ca 40%
So det er tydeleg att Kinesarane har f[tt pengar [ rutte med. Eg har heller aldri nokon gong sett so mykje SUV eller Landcruisarar nokon sinne. Heilt vanleg bil p[ vegane her og helst svart.

For syklistar so er det store kontrastar. Om dagen er vi ute og syklar i det normale Kina utanfor turiststraumen og kaos. Vi blir ofte rett og slett ignorete. Spor vi om [ f[ ta bilde ser ikkje folk p[ oss ein gong. Vi betalar same pris p[ mat og frukt som dei lokale. Sjolv om vi stikk oss ut so er vi p[ likevel freda. Om kvelden kjem vi ofte inn til slike kontruerte turistmaskiner der vi blir sett p[ som pengemaskiner og potensielle kunder og blir behandla deretter. Kjekt [ vere p[ slike plassar og men dog. Alltid godt [ sitte p[ sykkelsetet etter ein dag p[ ein slik stad.

Og det ser d[rleg ut for all sykling vidare. Sidan Tibet er steng for ukjent tidsrom, planla eg [ sykle nordover gjenomm Sichuan. Men fekk e-post i dag fr[ Belgarane, og dei vart stoppe av PSB p[ denne ruta og sette p[ buss til Shangri La. Dei kjem sorover att saman med andre syklistar som og planla [ sykle denne vegen.

Eg er ikkje sikker p[ kva eg gjer. Tibet skal i teorien opne om 2 veker, men det er bingo om dette verkeleg skjer.

Tibet

Ser ikkje ut til at det blir noko tur til Tibet for meg. Ingen turistar slepp inn i det heile. I tilgrensande omr[der i aust er det likeeins. Dequen er stengt, folk f[r ikkje g[ p[ bussen dit ein gong. Vestelege delen av Sicuan er og stengt. Syklistar der vart sette p[ bussen austover av PSB( Turist politiet)
Ser ut til at Kinesarane vil ha arbeidsro.....
Men reiser likevel nordover i morgon, og reiser kanskje vidare nordover gjennom aust Sicuan.

Dali

Fra Arve paa tur.

Er etter nokre dagar med hektisk sykling komen til Dali, en gamle hovedstaden i Yunnan.
Det har vore ganske variert sykling opp hit. Alt fr[ vegar som g[r langs bakkekamar og ryggar heile dagen, til neste dag ned langs elva inn og ut av sm[ dalar djupt ned i dalbotnen. Trefte p[ ein grusveg heilt uventa. Visste ikkje kor lenge dette skulle vare eller kor det bar hen. 100km seinare kom eg inn p[ asfalt att. Blir litt sveitt n[r ein ikkje veit kvar ein endar. Eg har kart men det var ikkje av dei mest presise. Klarte [ velte sykkelen opp i ein vassdam d[ eg skulle sporre etter gjestehus(d[rleg parkert av meg) og alt laust gjekk rett i vatnet. Kamera pass, pengar, alt. Alt fullt av grus og vatn..
So det var ikkje mykje til stemmning i teltet den kvelden. Neste kveld p[ eit hotell so sette eg kameraet oppe p[ fjernsynet med lyden av heile natta og det torka opp ein del fuktigheit. Litt gronne bilder fyrste dagen men ser alt ut til [ vere ok :-).
I g[r var eg med Romina og Fraseco p[ utflukt. Koyrde eit par mil til ein fiskar som demostrerte fisking med fugl, "Corrano" er vel navnet. Dette er fiskar som lever av fisk men dei er tamme og har ein st[ltr[d omkring halsen so dei ikkje klarar [ svelge fisken dei fangar. Mange har vel sette dette p[ fjernsyn. Men det var artig [ vere med i b[t og sj[, sjolv om dette var ei skikkeleg turistgreie.
Skal vere her eit par dagar, og so f[r eg sj[ kva det blir med Tibet. Det heilt stengt der etter det folk fortel.

Eller er Jostedalsbloggane umuleg [ opne. Veit ikkje om det er diskusjon om villreinstamma mellom Skj[k og Jostedalen, eller loypenytt som gjer att Kinesiske mydigheiter sperrar desse ;-)

So var det Kina.

Fra Arve paa tur.

Endeleg inne i Kina. Det tok litt tid i passkontrollen. Antonin som eg sykla med over var ferdig p[ 10 min. Eg sat og venta i 1 time og skjona lite. Fekk mistanke om att det ville ha litt ekstra pengar. So eg gjorde mitt beste p[ [ prove [ stirre dei i senk, men det ikkje var noko [ hente her. Etter ei stund byrja eg [ mase p[ ei og br[tt kom det ut ein morsk fyr og starta og forhoyre meg om reiserute og osv. Eg svara so godt eg kunne, og han tok fram passet mitt, og ba om ID-kort. D[ eg fekk sj[ passet sjolv skone eg att dei var litt nervose. Bildet var fr[ 2000, halve ansiktet i skugge, resten med riksloeva over. Gammalt norsk pass er lett [ forfalske). I tillegg har eg no h[rlengde p[ 2mm. So dei var tydeleg i tvil. Men etter nytt forhoyr og masse tvil kom slapp eg inn. So var det gjenom tollen, men vi vart vinka av ei knallsot kinesisk dame, og eg sykla rett ned grensebommen so den hoppa av henglsa. Vi var inne i Kina med eit brak.

Eit nytt land og kultur.Og ja det var ein stor forskjell [ komme inn i Kina. Lanskapet er mykje et same men stemninga var ganske so forskjellig. I Laos alt tilbakelent og ferieaktig. Her alt stramt og tilrettelagt. Vegane g[r rett igjennom landskapet og asfalten glinsar i sola, og alle er i fullt arbeid. Her ikkje noko tilrettelagt eller bygd opp for turisme(enno). Kinesarane har nok med sin eigen kultur og jobb. Vi turistar er ikke lenger midtpunktet som i Laos. Men det betyr at vi kan slappe av og sj[ p[ folkelivet og nesten ingen ensar oss i det heile.
Kinesarane er opptekne av [ ta oss att i alt og ser framover.
Skulle nesten tru at eg er i Japan. Det er freaka klesdrakter og frisyrar overalt, lite som minnar om kommunisme. So eg gledar meg til ] reise vidare inn i landet. No g[r vegen vidare til Dali og fjella. Men det betyr att no har motbakkae byrja for alvor.