laurdag 31. desember 2011
søndag 18. september 2011
måndag 12. juli 2010
Kashgar
Så er eg komen til Kashgar som var målet/ delmålet med denne turen. Det har vore ørkensykling i særklasse utan tvil. Varme dagar, monotont landskap og stor trafikk. Og fine stunder. Folk ein møter langs vegen, og mange som stoppar og gjev meg ei vannflaske eller 4. Kanske Redbull og sjokolade. Telefonnummer i tillfelle eg kjem i trøbbel og ingen snakkar engelsk. Berre å ringe dei så skal dei oversette. Skriv kinesisk- engelske fraser i notisboka mi. Slik at eg skal kunne kommunisere med folk. Eit Uigur par på moped stoppar og vi et lunsj der på kvitestripa medan lastebilane uler forbi på ein dryg meters avstand. Dei stiller med melonar og aprikoser, eg med ferskt brød og mineralvatn. Ingen skjønar eit ord av kvarandre men med hjelp av kart får eg vite kvar dei bur, og dei kvar eg kjem i frå og kvar eg skal. Folk tykkjer vel litt synd på ein fyr på sykkel midt ute i ingenting.
Aksu hadde eg ein kvile dag. Og det var 1 år sidan urolegheitene i Urumqui(noko eg fekk vite etter på). Sto inne på hotellrommet og det byrja brått å ule i sirener. Det byrja med politibilar, så kom antiterror politi, militære, sjukebilar, bombe team, stridsvogner, brannbilar osv. Kort sagt alt som ein regjering kan bruke til ein maktdemonstrasjon. Sto ei stund å såg på ei stund men gjekk inn att og såg på TV. Måtte skru opp lyden sjølv om eg budde i 7. etasje. Attende til vindauget etter nokre minuttar og såg ut, og oppbudet held på med uforminska styrke. Var jo litt skremmande. Dette oppbudet virka jo større enn det samla norske forsvar våren 40. Dagen etterpå fekke eg vite årsaken og att det var ingen grunn til bekymring. Ja-ja.
I Atux fekk eg besøk av dei blåkledde. Kom høfleg inn på hotellrommet og sjekka visum og fortalde meg att eg berre hadde turistvisum og kunne ikkje drive med "editorial work".... Tok seg tid til å sjå alle 700 bileta i kameraet mitt. Når dei sto i døra for gå forklarte dei att alt dette var for mi sikkerheit. Eg fortalte dei att då burde dei gjere noko med alle skrullingane som køyrde omkring vegane. Dei foretok ei grundig studering av eigen skopuss, før dei sa godnatt og forsvant.
Har vore her i byn no i 5-6 dagar( har mista tellinga). Ete meg opp på Pizza og sjokolade. Silkevegby nr 1. God stemmning her og det er ingenting som minnar om Kina. Dette er Sentralasia. Gamle byen består av 2 etasje bygningar i lys tegel med kroker gater og eit yrande gateliv. Men det er berre små lommar att. Austkinesarane har rive ned det meste og bygdt 20. etasje høghus i staden for med vulgær, grell Kinesisk arkitektur i Legostil. Overgrep.
Men restane er blitt turistattraksjon og no kostar det pengar å gå inn i gamlebyen. Og når ein kan tene pengar på noko, då er det greit. Dette er eit verdisyn som er til å grine av, alt skal målast i pengar.
Var på den berømte marknaden her i dag, gemyttleg og stille. Men mykje folk og triveleg.
Syklar vidare til Pakistan. Har ikkje Visa men det går stort sett bra. Ein må ta buss 20 mil over grensa, grunna gutta med lang skjegg og AK47 i Pakistan. Dette er ingenmannsland og grensepost på kvar side. Lurar og på kor mykje sykling det blir. Etter det eg forstår kan det bli transport både med buss, miltær lastebil eller følgbil.
Men det går greit. Mange kryssar her på sykkel kvar veke. Men no byrjar motbakkane.
søndag 4. juli 2010
Kina, Xinjiang阿克苏地区Aksu, 东大街19号
VERSION:3.0
N:;;;;
item1.ADR;type=HOME;type=pref:;;东大街 19å·;阿å…&lsqauo;è&lsqauo;地区;Xinjiang;;Kina
item1.X-ABADR:cn
item2.URL;type=pref:http\://maps.google.com/maps?f=q&q=41.172581\,80.269676%20%28Kina\,%20Xinjiang%E9%98%BF%E5%85%8B%E8%8B%8F%E5%9C%B0%E5%8C%BAAksu\,%20%E4%B8%9C%E5%A4%A7%E8%A1%9719%E5%8F%B7%29
item2.X-ABLabel:kart-url
END:VCARD
Det er mykje sand i Kina
kort versjon. Det har vore mykje meir ørken enn eg var klar over på
førehand. Det har vore lange dagar med mykje motvind, varme og støv.
Eine dagen lik den andre. Vel ikkje heilt, Golmud - Dunhuan var
høgfjellsørken der eg sykla på ca. 3200 moh. Kanskje den finaste
delen av turen so langt. Ganske lite eller mykje her oppe, alt etter
korleis ein ser det:-) Grus-sletter omkransa av majestetiske kvite
fjell. Trivdest! Men langt mellom stader for å fylle vatn. Og
sjølvsagt var det vegarbeid her og! Sikkert 70 mil med vegarbeid. Men
det er god plass her så dei bygger berre ein ny veg ved sida av. Og
grus er det nok av.... Men litt pussig lell. Det var berre ein bil
kvar 10-15 min men lell skal det bli 4 felts. Noko som er ganske
typisk for all vegbygging her. Rustar opp for framtida og held
økonomien i gong.
Vart og liggande verfast i ein sandstorm her opp. Byrja å blåse opp
og sikta var nede i 30 m. Klatre ikkje å sykle mot vinden og
semitrailerane poppa ut av stormen i 60 -70 kmt, av og til på rett
side av vegen. Så valget var lett. Få opp teltet i fart, noko som
tok 20 min..... Campa i ei røyr under vegen. Godt å få ly for
vinden og pusse av seg sand. Som var overalt. Det vart 16 timar i
Blafreberg teltet. Opp neste dag og sykla 12 timar og 60 km. Det var
motvind.
Men likevel u så var det det med eit vedmod eg trilla ned mot Dunhuang
var litt for brått nede i sand og varme. Byen er ein berømt
silkevegby. No er det sandyner store som fjell og holer i fjellet
med buddistiske målerier som er grunnen til att folk kjem hit. UNESCO
osv..
Sykla nord og vest mot Turpan. Monotont. Sykla forbi rekker med gamle
fyrtårn som viste veg for karavanane på gamle silkevegn. Såg mange
slike langs vegen. Ved forferdelege, støvete, bråkete, skittne
"Truckstops" står det enno litt att av vakttårna frå dei dagar det
var kamelar og ikkje Foton eller Howas lastebiler som ferdast her.
Nokre kviledagar i Hami for å bli kvitt noko bihule greier. Kva veit
vel eg kva det var. Vidare mot Turpan. Monotont ørkenlandskap. Sykkle
10-12 mil finne hotell. Bære alt inn, dusj, ete, sove, stå opp, ete,
sykle. Alt på nytt neste dag. Igjennom ein oase eller 4 som ligg på
rekke og blir kunstig vatna via kanalar frå fjella. I gamle dagar laga
dei heller tunellar frå fjella "Karez". Når vatnet renn i tunellar er
det mindre fordampning enn i opne kanalar. Tunellane kunne bli fleire
mil lange.
Rett før Turpan gjekk temperaturen opp til 45 og vegen godt under
havsnivå. Som å sykle med 70 hårfønarar rett i fjeset. Latterleg
heitt. Fekk flott hårsveis men det var godt å kome seg opp att i
høgda. Turpan var som dei fleste byar her heilt ok. Hyggeleg folk
nokre turistattraksjonar og berømte for druer og rosiner. Kanske det
beste med slike oasebyar er å sykle dei små vegane å sjå
dagleglivet. Midt i golde ørkenen og varmen har folk levd og laga det
leveleg med vatning og planting av tre. Og alt dette gjer att
luftfuktigheita er ganske høg her inne i alt det grønne. Som å vere"
inne eller ute" Kan komme syklande og kjenne seg tørr som ein julekake
i mai, inn i ein oase og t skjorta klistar seg til kroppen og svetten
renn. Ut på andre sida og tørr på eit blunk.
Er no i Aksu langt vest i Kina. Ordet Aksu er Tyrkisk og betyr kvitt
vatn eller kanskje elvestryk på Norsk? Dette er nok ein gamal oaseby.
No i dag nok ein heilt ok by med merkevare og fastfood kjeder og andre
tegn på sivilisasjon.
Folka som bur her i vest har eigentleg lite å gjere med Kina. Dei har
eit heilt anna språk og kultur. Med folkegrupper egentleg stammar
frå Tyrkia. Områder er og påvirka av Persia, Mongolia, alt av
Sentral Asia, Tibet osv. Dette området vart globalisert ein del år
før nokon fekk ideen om globalisering..
Men dette er Kina. Oljen som blir pumpa opp her dekkar 30% av
forbruket. Vidare grensar Xinjang opp mot land i vest som og har olje
i mengder.
I morgon syklar eg mot Kashgar som er den mest berømte Silkevegbyen.
Vel 40 mil og 4-5 dagar. Så får eg sjå kva eg finn på.
Fort & gale frå iPhone
Arve
*******************
Ulykker skjer når vi minst ventar det. Kondolerer med vener og familie
og alle som mista ein god kollega.
tysdag 22. juni 2010
Kina, Xinjiang Turfan, 高昌中路294号
VERSION:3.0
N:;;;;
item1.ADR;type=HOME;type=pref:;;高昌ä¸è·¯ 294å·;Turfan;Xinjiang;;Kina
item1.X-ABADR:cn
item2.URL;type=pref:http\://maps.google.com/maps?f=q&q=42.948708\,89.180008%20%28Kina\,%20Xinjiang%20Turfan\,%20%E9%AB%98%E6%98%8C%E4%B8%AD%E8%B7%AF294%E5%8F%B7%29
item2.X-ABLabel:kart-url
END:VCARD
Xining - Golmud
denne fronten. Har vore ein god del sykling med lange dagar så
friperiodane har gått med til å sjå på fjernsyn og ete søtsaker.
Men eg skal prøve å oppsummere dei viktigaste inntrykka sidan sist
oppdatering.
Kortversjon.
Xining var ein pussig by i øydemarka med skyline som ein stor havneby.
Mengder med bustadblokker på 15-20 etasjar og meir skal det bli. På
veg ut av byen var det lange køar med digre lastebilar godt lasta med
støypesand. Og det var store gruslager rundt omkring, tydeleg att her
skal ting skje. Sykla vidare frå Xining med Jo og Mike frå NZ.
Trivelege med selskap. Dei budde i telt for det meste so det vart
teltliv på meg og. Fyrste natt ved motorvegen i pøsregn og ein primus
med tett dyse.Hurra.
Vi sykla G215 mot Golmud som blir ein omveg når vi skal til Urumqi.
Men Kina held på med prøvesprengingar midt i landet så vi må
utanom. Ellers blir det fort buss attende til Xining.....
Vel neste dag sykla vi over eit lite fjell, og eit skilt opplyste att
vi var på det Tibetanske platået. Litt kjekt å ha vore her og? Aude
og forblåst var det og byane vi sykla igjennom hadde ei hovedgate med
fasadar og mindre ryddig bakside. Folk til hest som kom bort til oss
for å spørre kvar vi kom frå og kvar vi skulle. Varierade
påkledning av tradisjonell og div moderne men alltid med " pub til
pub" sko. Til hest og utan sadel og total kontroll. Med eit
sjølvbilde som overgår alt anna eg har sett ;-)! Ein fyr på moped
fekk lov å dilte 20-30 meter bak då dei for vidare.
Vi telta ved innsjø eller innlandshav, Qinghai Lake. Såg ikkje andre
sida så det var større en breavatnet. Gjess og kanskje Flamingoar i
vassskanten(Litt usikker på Flamingoane men vi bestemte att det var
det, i demokratiets ånd, sidan vi var i Kina). Og det var og kanskje
beste teltplassen i Kina.
Sidan vart det mindre vatn og meir grus og horisont. Ørkenlandskap.
Byar langt ut i grusmarka der vi vart oppsøkte av alle som kunne meir
enn 3 ord engelsk for å praktisere. Greit at folk får lært og
praktisert Engelsk. Eg lærte att eddik og vasskaggar er nesten heilt
like. Fyllte drikkeflaskene med 5 liter fin mateddik...
Og att det kan regne og vere iskald i ørkenen. Rart å sykle mellom
kaktus og lett sand som har blåst inn i vegen, med lue og vottar og 4
lag tøy på kroppen i vind og regn.
Lange strekningar på 2-3 mil utan ein sving. Ein og anna moderne oase
for digre lastebilar. Mat, diesel, dekk og damer var primærnæringane
såg det ut til.
Bilane er store her og dei er mange. Svære mengder med gods som blir
flytta i døgnet på Kinesiske vegar. Dette er og ein av hovedvegane
inn i Tibet og vidare til Kashgar. Avstandane er lange og farten høg
og hensynet til oss syklistar er mindre enn på dårlegare vegar. Blir
utsett for ein del idiotar kvar dag. Skal presse oss i grøfta ved
forbikøyring sjølv om det er 5 km til neste sving eller bil. SUV og
sedan er værst. Nyrike Kinesarar.
Lange kjedelege dagar med kraftig motvind. Byttar på å sykle fyrst å
brøyte luft. Men snittet ligg på 8-9 km/t. Til slutt kjem vi til
Golmud i ein sandstorm ispedd ei regnbyge eller fire. Og ja, det
knasar mellom tennene i ein sandstorm.
Golmund innfallssport til Tibet, og det er bestemt att vi "rundauger"
berre kan bu på visse hoteller, slik att dei veit kvar dei har oss.
Dette er dyre og prippne greier. Standarden er ganske like på det
fleste stader, det er kor stor resepsjonen som bestemmer prisnivået.
Og som sagt kor prippne dei er. Vaska kjedet i bensin på rommet og
brått var det fullt med sniffande sikkerheitsvakter overalt med
walkietalkie, og brennstofflaska mi vart konfiskert. Berre bråk med
slike hotell.
Eller var det ein triveleg by. Gater med tre som gav skugge og
vatningskanalar/fontener mellom gate og fortau. Sakte tempo på alt i
byen.
Dei sprøyta tre og kanalar heilte tida med noko som liknande på ei
snøkanon. Var vel gift av noko slag. Dobbeldekkar fly strauk ofte
lågt lågt over hustaka og spydde ut eksos og gift. Såg livsfårleg
ut men slik er det her. Har ein bestemt for å sprøyte for mygg får
det heller våge seg om dei kræsjar og utryddar ein bydel eller to.
God stil heromkring.
Late 2 dager før vi syklar vidare.
onsdag 19. mai 2010
Att og fram.
2. kviledag her i by'n og no er det på tide å få lag nokre kilometer bak meg. Men godt med roleg start...
Berre eit par dagar på sykkel sidan sist oppdatering, ikkje so mykje har skjedd. Men eg har kryssa "Den Gule flod", som eigentleg var grønn som ein breelv, og var heller ikkje store elva. Virka meir som ein oppdemt liten innsjø. Eg forlet og det Buddistiske og Tibetanarane.Sykla inn i ein Muslimsk del med Moskear rundt omkring, menn med kvit blonde hatt og damene med eit symbolsk slør/sjal. Ansiktstrekka var frå alle hjørner av Kina. Desse er etterkommarar av ekteskap mellom Arabiske handelsmenn og Kinesarar i eldre tider og blitt ei eige folkegruppe, Hui. Dei praktiserar islam og kan ofte lese og skrive Arabisk.
Litt lenger aust for der eg sykla er det eit Tyrkisk folkeslag, som snakkar ein gammal Tyrkisk dialekt. Eg veit ikkje om eg passerte dette området men eg såg fleire karar med bart som berre mangla skinnjakken.
Og til mi store overrasking så møtte eg fyrste nordmannen som sykla verden rundt, Jan Terje Voilaas. Han driv ein hjelpeorganisasjon her i Kina. Etablert her nede og driv godt. Og han tek sikkert i mot ein donasjon!
http://childrenofshambala.org/
Er litt spent på korleis det ser ut framover no med mat, vatn og husrom. Til lenger vest ein kjem i Kina til mindre folk blir det og meir ørken og villmark. Snakka med 2 sveitsarar på tandem og og dei fortalde att det kunne vere langt mellom byane. Ben fortalde att det kunne vere noko karrigt og grimmt. Det berre å sykle sjølv å sjå korleis det blir.
********
Så er eg attende Xining.
1 dag nordover i plaskeregn. Ikkje noko speielt å sjå. Byrja å bli kald mot slutten og sludda. Visste det var att ei dryg mil so det var å gje gass og late som ingenting. Å fryse er ein mental ting er det mange som meinar.... Kom fram til Tunan i bra form trudde eg, men då eg skulle ta av hjelmen so hadde eg så kalde hender att eg klarte ikkje å opne spenna under haka... Utan kraft. So eg vart skyssa inn på bakrommet i ein liten buttikk av ein gråhåra dame og plassert framføre omnen med eit tekrus i eine handa og sukkra brød i den andre. Eg drakk og åt etter beste evne, med det rulla klassisk kinesisk song på fjernsynet i hjørnet.
Eg takka for meg og rusla over til gjestehuset som var fullt. Vertinna viste dette med å rive opp døra til alle rom utan å banke på. Jau det var folk på alle rom....
Nokre andre gjester fekk overtalt vertinna så eg fekk ligge på eit slags fellesrom. Fekk endeleg av meg hjelmen. På med ulltrøye og dunjakke. Bytte til tørt og under eit stoppedekke med varmelaken på fullt.
Rusla til slutt over til ein kafe og fekk meg ei nudelsuppe til kvelds.
Dagen etterpå var det 18 km og 900 m til toppen. Dette gjekk greit og eg sykla dei siste 200 hm med 20cm snødekke ved sida av vegen. Flott og varmt! Tunnel og ut på andre sida og inn i evetyrland! Snøkledde høge fjell på alle sider. Og eit digert sletteland med landsbyar og vegar på, som å sykle inn i ein film. Vel 2 mil med nedoverbakke frista og eg var nede i Qingshizui tidleg på ettermidagen. Sykla vidare men snudde og tenke her vil eg overnatte.
Sykla dit alle peika då eg spurte etter hotell og enda opp på eit merkeleg stad. Då eg skulle til å sjekke inn kom ei politifyr og såg på passet mitt. Mykje fomling med pass og ringing på mobil. Fekk att passet etter 20 min med gransking av dette og dei spurte kva land eg kom frå.
Etter att dei på ganske høg og tydeleg kinesisk ikkje fekk kontakt med meg så vart det henta tolk. Eg fortalte att eg var turist og kvar eg skulle. Ho fortalde att eg måtte ha permit/løyve for å ferdast her. Og att eg var på hotellet til Politiet..... Så eg måtte bu ein anna stad. Greit sa eg. Kontra; nei eg måtte reise vidare med ein gong. Ok sa eg og la i veg. Så kom politigutta etter i bil og tok passet mitt og forsvant. Så det var berre å vente i vegkrysset til dei dukka opp att. Fekk att passet og fekk beskjed om å returnere til Xining, no! Dei var blitt komisk myndige på dei 15 min dei var vekke. Og det var berre å sette seg på sykkelen og sykle ut av byen medan ein diger politi SUV følgde 15 m bak meg til bygrensa. DÅ kjendest det som om eg var i ein film.
Fekk haik med fyrste bil attende hit til Xining.
Har ordna litt på sykkelen og slappa av eit par dagar. Lurte på å ta buss forbi, men vil heller sykle rundt. Så i morgon tidleg syklar eg vidare vestover mot den sørlege Silkevegen. Tek ei veke lenger men pytt. Vegen er målet.
Og i går kveld møtte eg 2 norske turistar, noko eg sjelden gjer. Men ikkje nok med det men familien hadde hytte i Luster og dei bruka å feriere der. Og i haust hadde dei gått på Nigardsbreen,verden er ikkje so stor.
Helsing
Arve
Ps: blogga frå iPhone, beklagar hvis det er lite med avsnitt.
Location:夏都大街,Xining,Kina